Αείμνηστε πρόπαππε Αρχιεπίσκοπε Εθνομάρτυρα Κυπριανέ,
Η γενέτηρά σας,Καμπιά, σας αφιερώνει αυτούς τους στίχους:
«Στέκεσαι κι όλο μας κοιτάς με το γλυκύ το δη σου,
ευλόγησέ μας πρόπαππε, είμαστε απόγονοί σου.
Οι Τούρκοι εν που ήθελαν, εσέν να σε αδειάσουν, μα εμείς δεν θα σε ξεχάσουμε όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Τα όροι και τα πετρερά πως σ’εκτιμούν λαλούν το, μα τα πουλιά του ουρανού πετούν και κελαηδούν το.
Στα σπίτια που γεννήθηκες, πριν να γινούν χαλάσματα, εκεί έρχονταν οι μαθητές και σου ελέγαν άσματα.
Κι αμφιβολία δεν έχει καθόλου ούτε μια, πως ο τόπος που γεννήθηκες είναι εις τα Καμπιά.
Εξόδεψες και έφτιαξες ακόμα και τη βρύση, είναι εις το παλιό χωριό που είναι προς τη Δύση.
Πάνω στη βρύση έβαλες και πέτρινο σταυρό, που η χρονολογία έγραφε 1818.
Για να γινείς Αρχιεπίσκοπος σου ευχήθηκε η μάνα και στου χωριού την εκκλησιά χάρισες μια καμπάνα.
Για τα κλαδέματα εδώρισες πριν ενάμιση αιώνα τον Άγιο Τρύφωνα στην εκκλησιά του Άη Γιωρκού εικόνα.
Στον τόπο που γεννήθηκες, άφησες απογόνους, όμως από τους ήρωες είσαι από τους μόνους.
Ποτέ να μην ξεχάσουμε εμείς τούτο το θρύλο που στους αγώνες στάθηκε σαν ατσαλένιος στύλος.»
Απόστολος Έλληνας