Εθνικό προϊόν του χωριού από τα παλαιά χρόνια μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του ΄60 ήταν το κρασί και γενικότερα η «κουμανδαρία». Το χωριό φημίζεται για την καλύτερη κουμανδαρία σ’ όλη την Κύπρο. Σήμερα όμως μόνο μερικοί κάτοικοι ασχολούνται με τα αμπέλια κι ακόμα πιο λίγοι με την παραγωγή της «κουμανδαρίας» και της ζιβανίας.
Όλες οι φυτείες που ήταν διάσπαρτες στην γη της
Κοινότητας στην περιοχή όπου λειτούργησε το Μεταλλείο Χαλκού με την ονομασία «Kambia
Mines» στην περιοχή της Περιστερκάς, Πυθαρόχωμα, Κοκκινόβρυσης έχουν εξαλειφθεί
και έχουν γεμίσει με πεύκα και άγρια βλάστηση. Με τη λειτουργία του Μεταλλείου
Χαλκού στην Κοινότητα, τη δεκαετία του 1960, όλοι οι κάτοικοι της Κοινότητας
ξεπούλησαν τις περιουσίες τους στην εταιρεία που λειτουργούσε το Μεταλλείο λόγο
των δυσκολιών της διακίνησης προς την περιοχή. Ως εκ τούτου, μια έκταση, γύρω
στις δύο με τρείς χιλιάδες στρέμματα, που παλιά καλλιεργείτο από ζώα,
εγκαταλείφτηκε και τώρα είναι γεμάτη με πεύκα και άγρια βλάστηση.
Μετά το τέλος του πολέμου το
1974 και αφού 60 χιλιάδες τόνοι χαλκού είχαν μείνει στο λιμάνι Βαρωσιού με
αποτέλεσμα να φτάσει στην κατοχή των Τούρκων, το Μεταλλείο Χαλκού σημείωσε
σημαντικές ζημιές.
Ως συνέπεια ο ιδιοκτήτης
αποφάσισε να κλείσει το Μεταλλείο Χαλκού και να το μετατρέψει σε Λατομείο όπου
έβγαζε χαλίκι (τσιακκίλι) και άμμο προς πώληση.
Άλλα προϊόντα του χωριού είναι τα αμύγδαλα, τα σύκα καθώς και οι ελιές που έχουν γίνει σε μεγάλες φυτείες με πολλή παραγωγή φρέσκου αγνού ελαιολάδου το οποίο γίνεται εξαγωγή στο εξωτερικό με ονομασίες που φέρουν το όνομα «Kambia Olive Oil» και «Cambiana Olive Oil Pure Virgin Oil». Ακόμη, μερικοί από τους κατοίκους ασχολούνται με την κτηνοτροφία και παράγουν χαλούμια, αναρή και τυρί.
